ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ

Πέρυσι η ελληνική δημοκρατία δολοφόνησε εν ψυχρώ ένα 16χρονο παιδί. Φέτος “δακρύζει” για το περιστατικό και προσπαθεί να πείσει ότι λυπάται. Ο ίδιος ο θύτης δηλαδή αυτοαθωώνεται και προβάλλει μάλιστα τον εαυτό του όχι μόνο ως εγγυητή της διαφύλαξης της μνήμης του Αλέξανδρου, αλλά και ως εξουσιοδοτημένο εκφραστή του κοινού αισθήματος. Χαράσσει το όριο στην γραμμή της “νομιμότητας” -που η ίδια φυσικά μετατοπίζει καθημερινά όπως την βολεύει: καθάροντας τα εγκλήματά της, κουκουλώνοντας οικονομικά σκάνδαλα, εξοπλίζοντας τον φονικό κατασταλτικό και δικαστικό της μηχανισμό, διασπέρνοντας ψευδείς ειδήσεις και φυτεύοντας τον φόβο στα μυαλά μας. Επαναλαμβάνει επίμονα και διαχέει τον λόγο της μέχρι να καταφέρει να κάνει και τον τελευταίο υπήκοο να σκέφτεται, να μιλάει και να συμπεριφέρεται όπως του υπαγορεύει η ίδια.

Γι΄ αυτό έχει επιδοθεί σε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον όλων όσων αντιστέκονται και τολμούν να ορθώνουν το ανάστημά τους εναντίον της. Καπηλεύεται μάλιστα την μνήμη του Αλέξανδρου, επιχειρώντας να επιβάλλει την απόλυτη κυριαρχία της –χουντικής έμπνευσης παρά το σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο της. Η προπαγάνδα των τελευταίων εβδομάδων αναφορικά με το δόγμα της “μηδενικής ανοχής” είναι απλά η συνέχεια της οργανωμένης επίθεσης εναντίον φυσικών προσώπων και πολιτικών χώρων που δεν την προσκυνούν.

Το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στις 5μμ κρατικές τρομοκρατικές ομάδες (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ κλπ) εισέβαλλαν στο αυτοοργανωμένο στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι. Τα 22 άτομα που εκείνη την στιγμή βρίσκονταν στο χώρο οδηγήθηκαν βίαια στην ΓΑΔΑ και στα πλαίσια μιας προσπάθειας δημιουργίας κλίματος τρομοϋστερίας και εντυπώσεων, κατηγορούνται για κατασκευή εκρηκτικών υλών. Αντανακλαστικά δεκάδες άτομα από την ευρύτερη περιοχή συγκεντρώθηκαν και κατέλαβαν το δημαρχείο Κερατσινιού στεκούμενοι αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες συντρόφους τους. Στη συνέχεια πολυάριθμες δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλλαν στο κατειλημμένο δημαρχείο κ συνέλαβαν τα 41 άτομα  τα οποία κατηγορούνται για 6 πλημμελήματα.

Συνολικά το βράδυ του Σαββάτου στην Αθήνα γίνανε 162 προσαγωγές 74 εκ των οποίων είναι συλλήψεις. Το ίδιο βράδυ στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται άρση του ασύλου όταν 2 διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν αιφνιδιαστικά στο ΑΠΘ και συνέλαβαν 7 άτομα που διέπρατταν το αδίκημα να κάθονται στον προαύλιο χώρο.

Την επόμενη μέρα, όπως και κάθε μέρα, η ΕΛΑΣ δείχνει το ανθρώπινο και δημοκρατικό της πρόσωπο. Συγκεκριμένα στην Αθήνα η ομάδα Δ σε μια προσπάθεια να ”προστατεύσει” τους πολίτες  επιτίθεται απροκάλυπτα σε μπλοκ του ΕΕΚ και παρασέρνει όποιον βρεθεί μπροστά της με αποτέλεσμα μια γυναίκα βαριά τραυματισμένη. Παράλληλα το στέκι μεταναστών δέχεται επίθεση από  άνδρες των ΜΑΤ με ρήψη δακρυγόνων. Ο απολογισμός των συλλήψεων ανέρχεται στους 25. Την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη η πορεία χτυπήθηκε με χημικά με αποτέλεσμα να διασπαστεί ο κόσμος και να εγκλωβιστούν κομμάτια της πορείας κοντά στο Υπουργείο Μακεδονίας. Από τις 300 περίπου προσαγωγές που πραγματοποιήθηκαν πρόεκυψαν 4 συλλήψεις. Στα Γιάννενα εισβάλουν μπάτσοι παραβιάζοντας την είσοδο του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου και έκαναν εξακρίβωση στοιχείων στα άτομα που βρισκόταν στο χώρο.

Η βίαιη εισβολή των ειδικών δυνάμεων της ΕΛΑΣ σε πολιτικούς χώρους, οι προληπτικές προσαγωγές-συλλήψεις, η άρση του ασύλου αποτελούν την πιο ξεκάθαρη απόδειξη του ζοφερού μέλλοντος που μας επιφυλάσσει το κράτος. Η κρατική τρομοκρατία, με την επιχείρηση των δυνάμεων της αστυνομίας εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών χώρων, τις βίαιες προσαγωγές-συλλήψεις των συντρόφων και συντροφισσών μας ξεδιπλώθηκε σε πλήρη ανάπτυξη. Η δίωξη όσων αντιστέκονται έμπρακτα στην πραγματικότητα αποκαλύπτει το φασιστικό τους πρόσωπο πίσω από το σοσιαλδημοκρατικό τους προσωπείο. Η σχεδόν βέβαιη ενεργοποίηση μάλιστα του αντιτρομοκρατικού νόμου για τους συλληφθέντες δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο για παρερμηνείες: η χούντα δεν τελείωσε το 73…

Οι δεκάδες κρατικές δολοφονίες –όπως και αυτή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου- θα πρέπει να τυλίγονται με ένα πέπλο σιωπής… Όποιος και όποια αντισταθεί θα διώκεται βίαια και ανελέητα…

Γι αυτο…

Καταλαμβάνουμε το δημαρχείο της πόλης

Αντιστεκόμαστε στο χυδαίο κρατικό μηχανισμό που με την τόσο επιδέξια τρομολαγνεία του στοχοποιει έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο

Απαντάμε στην κτηνώδη καταστολή των ορδών του Χρυσοχοϊδη

Όποιος επικροτεί τα όσα συμβαίνουν έχει σαφώς επιλέξει στρατόπεδο και θα μας βρει απέναντί του.

Όποιος νομίζει ότι δεν τον αφορούν και πιστεύει ότι μπορεί να παραμένει αδρανής έχει αφήσει τις ζωές ολονών μας αλλά και την ίδια την δικιά του ζωή έρμαιο στα χέρια δολοφόνων.

Όποιος πείθεται από την κρατική προπαγάνδα και αναμασά τον λόγο της κυριαρχίας, θα σκέφτεται και θα ζει για πάντα ως κυριαρχούμενος και υποτελής

Κι όποιος σφαλίσει τα μάτια στην επίθεση που εξαπολύεται εναντίον κάθε ελεύθερα σκεπτόμενου αγωνιστή, θα ξυπνήσει μια μέρα σε έναν κόσμο ματοβαμμένο και έρημο.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ» ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Συνέλευση κατάληψης δημαρχείου Κοζάνης

περιοδικό έντυπο ενάντια στο θεσμό της εκπαίδευσης

Έντυπο περιοδικό ενάντια στο θεσμό της εκπαίδευσης τεύχος μηδέν

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στις 22-12-2008 στον σταθμό ΗΣΑΠ των Πετραλώνων η Κωνσταντίνα Κούνεβα, 44 χρονών, μετανάστρια από την Βουλγαρία δέχεται επίθεση με βιτριόλι από αγνώστους, εξαιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης (είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/τριών Αττικής). Από κείνη την στιγμή και μετά βρίσκεται στην εντατική του νοσοκομείου Ευαγγελισμός παλεύοντας για την ζωή της. Η στυγερή απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε ανεπανόρθωτες βλάβες στην όρασή της αλλά και σε ζωτικά της όργανα, καθώς οι δράστες την ανάγκασαν να καταπιεί το φονικό οξύ. Οι φωνητικές της χορδές, όπως και ο λάρυγγας, ο φάρυγγας, ο οισοφάγος και το στομάχι της έχουν καεί.

Ο καθένας προσπερνάει σε μια συνηθισμένη του μέρα ανθρώπους που εργάζονται σκυφτοί καθαρίζοντας σκάλες σε πολυκατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία ή δημόσιες υπηρεσίες. Σκαφτιάδες στα χαντάκια των δημόσιων έργων ή των εργολάβων της ΔΕΗ. Ίσως εξυπηρετηθεί από κάποιον υπάλληλο τράπεζας ή συνομιλήσει με μια από τις απρόσωπες φωνές που απαντάνε στις τηλεφωνικές γραμμές για πληροφορίες κάθε είδους. Μπορεί ακόμη και να προσπερνιέται ο ίδιος από δεκάδες άλλους ενόσω δουλεύει.

Η δολοφονική επίθεση εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα ανάγκασε όλους να κοντοσταθούν. Και θύμισε σε όλους ότι είναι η φωνή της εξουσίας που προστάζει:

Να ονομάζεις δουλειά και όχι εκμετάλλευση την κακοπληρωμένη σου βάρδια. Να χαίρεσαι που έχεις έστω κι αυτήν κι έτσι μπορείς να υπάρχεις με τον όρο της κατανάλωσης, ή έστω της επιβίωσης. Έχεις παιδιά, οικογένεια, υποχρεώσεις. Και δόσεις που τρέχουνε. Ξέρεις την αδικία. Την βλέπεις ή την βιώνεις, αλλά υπάρχει πάντα ο εκβιασμός της ανεργίας (και τότε τι;) Να αναγνωρίζεις στην αθλιότητα των συνθηκών εργασίας σου την ευδαιμονία ενός κάποιου μισθού και στην απόλυση ενός/μιας συναδέλφου να βιώνεις την ένοχη ανακούφιση ότι δεν πρόκειται αυτή την φορά για σένα. Να δέχεσαι εξευτελισμούς και ύβρεις καθημερινά επειδή αισθάνεσαι ανήμπορος/η να αντιδράσεις ή επειδή «τα πράγματα έτσι κι αλλιώς δεν θα αλλάξουν ποτέ». Να αναγνωρίζεις όρια στην εμβέλεια της φωνής σου, που πρέπει να την στρέφεις προς τα μέσα για να μην περιγράφει την πραγματικότητα, πρέπει να εκπαιδευτείς στην σιωπή. Βλέπεις τι παθαίνει όποιος σηκώνει κεφάλι. Μαθαίνοντας την εξατομίκευση μαθαίνεις και την υποταγή.

Με τον νόμο 2956 του 2001 θεσπίστηκε και στην ελλάδα μια από τις πιο ακραίες μορφές του σύγχρονου δουλεμπορίου. Ο συγκεκριμένος νόμος καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) με το οποίο νοικιάζονται άνεργοι σε ιδιωτικές εταιρίες ή δημόσιους οργανισμούς με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στην ευρώπη αυτή η ακραία μορφή εργασιακής εκμετάλλευσης γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη ενώ στην ελλάδα υπάρχουν περίπου 40 τέτοιες επιχειρήσεις – εργολάβοι της εργασίας, που έχουν με τα χρόνια δημιουργήσει μεταξύ τους ιδιότυπα «τραστ». Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σήμερα με καθεστώς υπενοικίασης υπολογίζονται σε πάνω από 50.000 και εκτιμάται ότι ο αριθμός θα διπλασιαστεί λόγω της οικονομικής συγκυρίας.

Το κράτος, που κάποτε βόλευε τους «ημέτερους» με αργομισθίες, έχει αναδειχθεί σε κύριο τροφοδότη του συστήματος εκμετάλλευσης προς όφελος των εργολάβων. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας μέσω γραφείων ενοικίασης απασχολούνται στον καθαρισμό κτιρίων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος της απασχόλησης εργαζομένων γίνεται έτσι μεγαλύτερο από ότι αν πραγματοποιούνταν απευθείας προσλήψεις ή ακόμη και μονιμοποίηση προσωπικού, γιατί οι εργολάβοι καρπώνονται τεράστια κέρδη δηλώνοντας μεγαλύτερα μεροκάματα από τα πραγματικά και περικόπτοντας τις παροχές προς τους εργαζομένους. Άλλοι μεγάλοι ευεργέτες των εργολάβων είναι ο ΟΤΕ, οι τράπεζες, καθώς και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες 5 αστέρων, αλλά και χιλιάδες άλλες ιδιωτικές εταιρίες.

Ειδικά για την περιοχή μας, είναι γνωστό ότι οι μόνιμες θέσεις προσωπικού καθαριότητας στις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς (νομαρχία, περιφέρεια, νοσοκομείο, ΤΕΙ κτλ) καταργήθηκαν και παραχωρήθηκε σε εργολάβους η πλήρωση των θέσεων μέσω διαγωνισμών χωρίς κατώτατο όριο προσφορών. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν για το τι συμβαίνει στην ΔΕΗ, η οποία παραχωρεί όλο και περισσότερες εργολαβίες σε εργολάβους, με τελευταία παραδείγματα τα μαγειρεία και τα συνεργεία  καθαριότητας. Έτσι, όλο και περισσότερες εργασίες που μέχρι τώρα γινόταν από μόνιμο προσωπικό της ΔΕΗ καλύπτονται πλέον από εργολάβους, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άτομα να εργάζονται χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας και με την εργατική νομοθεσία να μην εφαρμόζεται ούτε για τα στοιχειώδη (ωράριο, ένσημα, άδειες, αμοιβές κτλ).

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα εργαζόταν στην εταιρία καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ (ετήσιος τζίρος 12 εκ. ευρώ) του Νικήτα Οικονομάκη (μέλους της ΠΑΣΚΕ). Είναι οικονομική μετανάστρια με πτυχία σε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης και μητέρα ανήλικου παιδιού. Οι απειλές εναντίον της ζωής της, που δεχόταν τον τελευταίο καιρό πριν την επίθεση εναντίον της, σχετίζονται με την συνδικαλιστική της δράση που ενοχλούσε έντονα τα αφεντικά της. Την χαρακτήριζαν αυθάδη και ατίθαση επειδή τολμούσε να διεκδικεί τα αυτονόητα. Στο πρόσωπό της σημαδεύτηκε κυριολεκτικά με τον πιο άγριο τρόπο η εκμετάλλευση κυρίως των πιο ευάλωτων κομματιών της κοινωνίας (γυναίκα, μετανάστρια, επισφαλής εργαζόμενη). Αλλά οι μαφιόζοι που επιχείρησαν να την κάνουν να σωπάσει τσακίζοντας την ικανότητα ομιλίας της απλά έκαναν την φωνή της να ακουστεί πιο δυνατά.

Ο πόλεμος της εργασιακής εκμετάλλευσης εντείνεται και όσο μένει κανείς απαθής ή δεν αναζητά τρόπους αντίστασης θα εντείνεται ολοένα. Ενάντια στην εργασιακή τρομοκρατία και την μισθωτή σκλαβιά πρέπει να αντιταχθούν οι συλλογικές, αδιαμεσολάβητες διεκδικήσεις μας. Όσο μένει κανείς μόνος είναι αδύναμος.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΠΑΝΘΡΑΚΩΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ

Στις 26/06/2005 προσήχθησαν στη Πτολεμαϊδα δυο άτομα για κατοχή μικροποσότητας χασίς και οδηγήθηκαν στην ασφάλεια Πτολεμαϊδας. Εκεί ο οδηγός και ιδιοκτήτης του αυτοκίνητου μέσα στο οποίο βρέθηκαν τα 10,5 γραμμάρια χασίς αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο Βασίλης Καραλευθέρης ο οποίος επέβαινε στο όχημα ως συνοδηγός και στη κατοχή του οποίου δεν βρέθηκε τίποτα, οδηγήθηκε στα κρατητήρια όπου βρήκε  το θάνατο. Ο θάνατος του προήλθε από φωτιά που ισχυρίζονται ότι έβαλε ο ίδιος για να διαμαρτυρηθεί για την κράτηση του Ο Β. Καραλευθέρης βρέθηκε στο κελί του απανθρακωμένος φορώντας χειροπέδες, τριανταπέντε μόλις λεπτά μετά την σύλληψη του. Η αντιφατικότητα του αρχικού απαλλακτικού εισαγγελικού πορίσματος δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τις συνθήκες θανάτου του κρατουμένου.

Γιατί φορούσε χειροπέδες, αφού ήταν κλειδωμένος μέσα στο κελί;

Πως βρέθηκε ο αναπτήρας στα χέρια του εφόσον υποβλήθηκε σε δυο σωματικούς ελέγχους;

Πώς κατάφερε όντας πισθάγκωνα δεμένος με χειροπέδες να ανάψει τον αναπτήρα;

Γιατί οι ευαίσθητοι ανθρωποφύλακες άργησαν να αντιληφθούν το συμβάν, ενώ το πόρισμα αναφέρει ότι υπήρχαν κάμερες παρακολούθησης στο κελί;

Γιατί, ενώ κινήθηκαν αστραπιαία, βάση του πορίσματος, βρήκαν τον Βασίλη απανθρακωμένο; Απανθρακώθηκε αστραπιαία;

Ύστερα από προσφυγή των συγγενών του Βασίλη κατά της αρχικής απαλλακτικής εισαγγελικής απόφασης ορίζεται δικάσιμος για τις 30 Γενάρη 2007 με μοναδικό κατηγορούμενο τον υπεύθυνο βάρδιας κρατουμένων του τμήματος Πτολεμαïδας. Κατά τη διάρκεια της δίκης, και πιο συγκεκριμένα στην αρχή της, οι δικηγόροι της οικογένειας ζήτησαν την αυτοεξαίρεση του εισαγγελέα της έδρας, μιας και ήταν ο ίδιος(!) που είχε συντάξει το αρχικό απαλλακτικό πόρισμα. Ο εισαγγελέας αρνήθηκε. Τελικά η δίκη διακόπηκε λόγω ωραρίου και αναβλήθηκε για την Τρίτη 17 Απρίλη.

Το ζήτημα δεν είναι να διωχθούν ποινικά οι δολοφόνοι. Μια ματιά στο παρελθόν αρκεί για να φανεί ότι το κράτος με τον δικαστικό του μηχανισμό προστατεύει τους ένστολους και μη φρουρούς του, βαφτίζοντας τα βασανιστήρια, τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες, σε ατυχή συμβάντα, πτώσεις σε ζαρντινιέρες, τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις, αυτοκτονίες.

Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Είναι μια ακόμη δολοφονία που προστίθεται στο μακρύ κατάλογο των κρατικών δολοφονιών, είναι ένα ακόμα αγκάθι στις καρδιές μας που αυξάνει το πάθος και την θέληση μας για την ανατροπή αυτού του βίαιου συστήματος. Γιατί ο αγώνας ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά είναι αγώνας ενάντια στη βία και την καταπίεση.

ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΗΝΩΝ-ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-ΕΜΠΡΗΣΤΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΑΠΡΙΛΗ:     6:00 μ.μ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ κεντρ. πλατεία Πτολεμαϊδας

ΤΡΙΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΗ:           8:30 π.μ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ               στα δικαστήρια Κοζάνης