ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στις 22-12-2008 στον σταθμό ΗΣΑΠ των Πετραλώνων η Κωνσταντίνα Κούνεβα, 44 χρονών, μετανάστρια από την Βουλγαρία δέχεται επίθεση με βιτριόλι από αγνώστους, εξαιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης (είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/τριών Αττικής). Από κείνη την στιγμή και μετά βρίσκεται στην εντατική του νοσοκομείου Ευαγγελισμός παλεύοντας για την ζωή της. Η στυγερή απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε ανεπανόρθωτες βλάβες στην όρασή της αλλά και σε ζωτικά της όργανα, καθώς οι δράστες την ανάγκασαν να καταπιεί το φονικό οξύ. Οι φωνητικές της χορδές, όπως και ο λάρυγγας, ο φάρυγγας, ο οισοφάγος και το στομάχι της έχουν καεί.

Ο καθένας προσπερνάει σε μια συνηθισμένη του μέρα ανθρώπους που εργάζονται σκυφτοί καθαρίζοντας σκάλες σε πολυκατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία ή δημόσιες υπηρεσίες. Σκαφτιάδες στα χαντάκια των δημόσιων έργων ή των εργολάβων της ΔΕΗ. Ίσως εξυπηρετηθεί από κάποιον υπάλληλο τράπεζας ή συνομιλήσει με μια από τις απρόσωπες φωνές που απαντάνε στις τηλεφωνικές γραμμές για πληροφορίες κάθε είδους. Μπορεί ακόμη και να προσπερνιέται ο ίδιος από δεκάδες άλλους ενόσω δουλεύει.

Η δολοφονική επίθεση εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα ανάγκασε όλους να κοντοσταθούν. Και θύμισε σε όλους ότι είναι η φωνή της εξουσίας που προστάζει:

Να ονομάζεις δουλειά και όχι εκμετάλλευση την κακοπληρωμένη σου βάρδια. Να χαίρεσαι που έχεις έστω κι αυτήν κι έτσι μπορείς να υπάρχεις με τον όρο της κατανάλωσης, ή έστω της επιβίωσης. Έχεις παιδιά, οικογένεια, υποχρεώσεις. Και δόσεις που τρέχουνε. Ξέρεις την αδικία. Την βλέπεις ή την βιώνεις, αλλά υπάρχει πάντα ο εκβιασμός της ανεργίας (και τότε τι;) Να αναγνωρίζεις στην αθλιότητα των συνθηκών εργασίας σου την ευδαιμονία ενός κάποιου μισθού και στην απόλυση ενός/μιας συναδέλφου να βιώνεις την ένοχη ανακούφιση ότι δεν πρόκειται αυτή την φορά για σένα. Να δέχεσαι εξευτελισμούς και ύβρεις καθημερινά επειδή αισθάνεσαι ανήμπορος/η να αντιδράσεις ή επειδή «τα πράγματα έτσι κι αλλιώς δεν θα αλλάξουν ποτέ». Να αναγνωρίζεις όρια στην εμβέλεια της φωνής σου, που πρέπει να την στρέφεις προς τα μέσα για να μην περιγράφει την πραγματικότητα, πρέπει να εκπαιδευτείς στην σιωπή. Βλέπεις τι παθαίνει όποιος σηκώνει κεφάλι. Μαθαίνοντας την εξατομίκευση μαθαίνεις και την υποταγή.

Με τον νόμο 2956 του 2001 θεσπίστηκε και στην ελλάδα μια από τις πιο ακραίες μορφές του σύγχρονου δουλεμπορίου. Ο συγκεκριμένος νόμος καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) με το οποίο νοικιάζονται άνεργοι σε ιδιωτικές εταιρίες ή δημόσιους οργανισμούς με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στην ευρώπη αυτή η ακραία μορφή εργασιακής εκμετάλλευσης γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη ενώ στην ελλάδα υπάρχουν περίπου 40 τέτοιες επιχειρήσεις – εργολάβοι της εργασίας, που έχουν με τα χρόνια δημιουργήσει μεταξύ τους ιδιότυπα «τραστ». Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σήμερα με καθεστώς υπενοικίασης υπολογίζονται σε πάνω από 50.000 και εκτιμάται ότι ο αριθμός θα διπλασιαστεί λόγω της οικονομικής συγκυρίας.

Το κράτος, που κάποτε βόλευε τους «ημέτερους» με αργομισθίες, έχει αναδειχθεί σε κύριο τροφοδότη του συστήματος εκμετάλλευσης προς όφελος των εργολάβων. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας μέσω γραφείων ενοικίασης απασχολούνται στον καθαρισμό κτιρίων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος της απασχόλησης εργαζομένων γίνεται έτσι μεγαλύτερο από ότι αν πραγματοποιούνταν απευθείας προσλήψεις ή ακόμη και μονιμοποίηση προσωπικού, γιατί οι εργολάβοι καρπώνονται τεράστια κέρδη δηλώνοντας μεγαλύτερα μεροκάματα από τα πραγματικά και περικόπτοντας τις παροχές προς τους εργαζομένους. Άλλοι μεγάλοι ευεργέτες των εργολάβων είναι ο ΟΤΕ, οι τράπεζες, καθώς και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες 5 αστέρων, αλλά και χιλιάδες άλλες ιδιωτικές εταιρίες.

Ειδικά για την περιοχή μας, είναι γνωστό ότι οι μόνιμες θέσεις προσωπικού καθαριότητας στις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς (νομαρχία, περιφέρεια, νοσοκομείο, ΤΕΙ κτλ) καταργήθηκαν και παραχωρήθηκε σε εργολάβους η πλήρωση των θέσεων μέσω διαγωνισμών χωρίς κατώτατο όριο προσφορών. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν για το τι συμβαίνει στην ΔΕΗ, η οποία παραχωρεί όλο και περισσότερες εργολαβίες σε εργολάβους, με τελευταία παραδείγματα τα μαγειρεία και τα συνεργεία  καθαριότητας. Έτσι, όλο και περισσότερες εργασίες που μέχρι τώρα γινόταν από μόνιμο προσωπικό της ΔΕΗ καλύπτονται πλέον από εργολάβους, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άτομα να εργάζονται χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας και με την εργατική νομοθεσία να μην εφαρμόζεται ούτε για τα στοιχειώδη (ωράριο, ένσημα, άδειες, αμοιβές κτλ).

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα εργαζόταν στην εταιρία καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ (ετήσιος τζίρος 12 εκ. ευρώ) του Νικήτα Οικονομάκη (μέλους της ΠΑΣΚΕ). Είναι οικονομική μετανάστρια με πτυχία σε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης και μητέρα ανήλικου παιδιού. Οι απειλές εναντίον της ζωής της, που δεχόταν τον τελευταίο καιρό πριν την επίθεση εναντίον της, σχετίζονται με την συνδικαλιστική της δράση που ενοχλούσε έντονα τα αφεντικά της. Την χαρακτήριζαν αυθάδη και ατίθαση επειδή τολμούσε να διεκδικεί τα αυτονόητα. Στο πρόσωπό της σημαδεύτηκε κυριολεκτικά με τον πιο άγριο τρόπο η εκμετάλλευση κυρίως των πιο ευάλωτων κομματιών της κοινωνίας (γυναίκα, μετανάστρια, επισφαλής εργαζόμενη). Αλλά οι μαφιόζοι που επιχείρησαν να την κάνουν να σωπάσει τσακίζοντας την ικανότητα ομιλίας της απλά έκαναν την φωνή της να ακουστεί πιο δυνατά.

Ο πόλεμος της εργασιακής εκμετάλλευσης εντείνεται και όσο μένει κανείς απαθής ή δεν αναζητά τρόπους αντίστασης θα εντείνεται ολοένα. Ενάντια στην εργασιακή τρομοκρατία και την μισθωτή σκλαβιά πρέπει να αντιταχθούν οι συλλογικές, αδιαμεσολάβητες διεκδικήσεις μας. Όσο μένει κανείς μόνος είναι αδύναμος.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ