6.12.08

Η δολοφονία του αλέξανδρου γρηγορόπουλου το 2008 ήταν μόνο η σπίθα που πυροδότησε την εξέγερση του δεκέμβρη. Γιατί η δημοκρατία είχε από καιρό αποκαλύψει το πραγματικό της πρόσωπο: αυτό της εξαθλίωσης που επιφυλάσσει για τους υπηκόους της και της καταστολής για όσους αντιτάσσονται στους σχεδιασμούς της. Τα σκάνδαλα διαδέχονταν για καιρό το ένα το άλλο και ενώ όλοι ένιωθαν νεκροί μπροστά σε μια τηλεόραση ο δεκέμβρης ήρθε για να εκφράσει στο «εδώ και τώρα», όλα αυτά που εδώ και χρόνια καταπίεζαν όλους. Η εξέγερση τα ανέτρεψε προς στιγμήν, γιατί όλη αυτή η οργή κόχλαζε εδώ και καιρό, άλλες φορές υπόγεια και άλλες φορές πιο φανερά.

Η διοίκηση της αστυνομίας πανικόβλητη δεν μπορούσε να καλύψει πια με κανένα τρόπο το γεγονός. Δεν ήταν ούτε λάθος της στιγμής ούτε όλες αυτές οι άθλιες δικαιολογίες που προβλήθηκαν από τα μμε. Οι πορείες της επόμενης μέρας επιθετικές, μαχητικές, συγκρουσιακές. Η μαχητικότητα των πορειών προσδίδει από μόνη της ένα ουσιαστικό περιεχόμενο, παράλληλα με την ίδια την σημασία της στυγερής δολοφονίας. Με μοναδικό –όσο και απόλυτο- αίτημα την επανάκτηση της ίδιας μας της ζωής, μαθητές, φοιτητές, άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου και καταβολών, σε όλη τη χώρα, μπροστά σε κάθε μπάτσο και αφεντικό αντιμάχονται. Ο εχθρός παρατάσσεται απέναντι κάνοντας εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ασκώντας ανελέητη βία κατά των διαδηλωτών και επιστρατεύοντας όλες τις διατάξεις της τιμωρού-δικαιοσύνης. Οι πολιτικοί αρχηγοί ανίκανοι για οποιοδήποτε συναίσθημα μένουν παγωμένοι. Το γιορτινό κλίμα της περιόδου και ο ψεύτικος κόσμος της υπερκατανάλωσης και του καπιταλισμού ανατρέπονται. Η εξέγερση ενώνει ανθρώπους με άρρηκτα δεσμά.

Η δολοφονία του αλέξη από τον ειδικό φρουρό ε.κορκονέα δεν ήταν ούτε είναι η μόνη καθώς και άλλες προηγήθηκαν και αν δεν αντισταθούμε θα ακολουθήσουν και άλλες.

6.12.09

Ένα χρόνο μετά, το κράτος, έχοντας χάσει κοινωνικά ερείσματα από το σκάσιμο της τεράστιας φούσκας του καπιταλισμού και της υπερκατανάλωσης, εξαπολύει μια ολόκληρη και οργανωμένη επίθεση με στόχο να τρομοκρατήσει. Τρομονόμος, κουκουλονόμος, μαζικές απελάσεις μεταναστών, απόπειρα εγκληματοποίησης πολιτικών χώρων, προληπτικές συλλήψεις καθώς και ενορχηστρωμένη καλλιέργεια κλίματος τρομολαγνείας… Από την άλλη, τα επιμνημόσυνα αφιερώματα των μμμε στο γεγονός της δολοφονίας, η απόπειρα να υπαγορεύσουν το ίδιο μας το βίωμα στους δρόμους ως κάτι «επετειακό», οι μεθοδεύσεις και οι προειλημμένες ετυμηγορίες σχετικά με τη δίκη των δολοφόνων, τα κροκοδείλια δάκρυα της πολιτικής ηγεσίας έβλεπαν φυσικά προς το μέλλον. Γιατί τα οικονομικά μέτρα που θα αναγκαζόταν να λάβει η όποια κυβέρνηση, η αύξηση της ανεργίας και η βαθύτερη εξαθλίωση παράλληλα με την βαρβαρότητα της καθημερινής συνθήκης θα οδηγούσαν νομοτελειακά σε αντιστάσεις στον δρόμο.

Η αστυνομική εισβολή στις 5/12/09 στον αυτοοργανωμένο αναρχικό χώρο ρεσάλτο στο κερατσίνι, που προβλήθηκε ως θρίαμβος της αστυνομίας και εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο φιάσκο, απέδειξε πως η καταστολή βρίσκεται στον πυρήνα της ύπαρξης αυτού του σάπιου κόσμου. Η κρατική τρομοκρατία και η θεαματική της προβολή από τα κανάλια επιχείρησαν να εμπεδωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα πως η δημοκρατία θα επιτίθεται με λύσσα σε όποιον την αμφισβητεί. Κι απ΄ την άλλη, η αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε μπροστά στην κρατική βία επιβεβαίωσε πως η ένταση της εξέγερσης παραμένει –πολύ μακριά από θλιβερές επετείους- ζωντανή.

6.12.10

Σήμερα, δυο χρόνια μετά, τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και οι αλλεπάλληλες φορολογικές ριπές, η διαρκής συγκάλυψη της κρατικής βίας σε βάρος αδερφών μας μεταναστών, οι αλλεπάλληλες νύχτες των κρυστάλλων σε συνοικίες της Αθήνας, η διαρκής παρουσία αστυνομίας σε κάθε δρόμο, σε κάθε πάρκο, μια μισητή επίδειξη δύναμης και απόπειρας να επιβάλλουν τον τρόμο και την σιωπή, αποδεικνύουν το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας.

Δεν μας τρομάζουν ούτε οι τρομονόμοι σας –που έρχονται να ποινικοποιήσουν ακόμη και την ίδια την ιδέα της διαδήλωσης- ούτε η συνεχής παρουσία αργόμισθων μπάτσων σε όλους τους δημόσιους χώρους. Γιατί δεν είναι μόνο μια δολοφονία αλλά η καθημερινή καταστολή, η αυξανόμενη ανεργία, η εξαθλίωση που επιβάλλεται με σκοπό τα κέρδη των αφεντικών και την υποδούλωση των ζωών μας. Οι στολές δεν καταλαβαίνουν τίποτα, κάθονται πίσω από την ασπίδα τους και για 1000 ευρώ γίνονται τα σκυλιά του κράτους. Δεν δεχόμαστε τις άθλιες δικαιολογίες σας, ναι υπάρχουν κάποιες δουλειές που είναι ντροπή και αυτές σχετίζονται με την επιβολή της ”τάξης”.

Ο αλέξης δεν πρόκειται βέβαια να γυρίσει πίσω, αυτές πάντως οι μέρες είναι του αλέξη. Όχι μόνο του αλέξη αλλά και κάθε αλέξη, όσο κοντά ή όσο μακριά και αν βρίσκεται. Εξάλλου, μετά από μια κωμικοτραγική δίκη οι δύο δολοφόνοι του γρηγορόπουλου τιμωρούνται με ποινές που μόνο η λέξη εμπαιγμός μπορεί να τις χαρακτηρίσει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε εδώ για μνημόσυνο. Θυμόμαστε γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι έγινε στις έξι Δεκέμβρη του ΄08. Το γεγονός πως είμαστε άνθρωποι δεν μας αφήνει. Αλλά δεν είναι ούτε μνημόσυνο ούτε μέρα αφιερωμένη στον αλέξη, είναι μια σιωπηλή υπενθύμιση του πραγματικού προσώπου του κράτους, αυτού που πάντα κρύβετε πίσω από τις μάσκες σας, αυτό του κράτους που καταστέλλει και δολοφονεί χωρίς κανένα ενδοιασμό.

για όλους λοιπόν τους λόγους του κόσμου

με φόντο την επερχόμενη πτώχευση του κράτους

μπροστά στο οργανωμένο έγκλημα των πολιτικών, των τραπεζικών και επιχειρηματικών που ελέγχουν ακόμη και τις βασικές μας ανάγκες

μπροστά στην διοικητική κατάτμηση των ζωών μας με σχέδια τύπου καλλικράτης

μπροστά στην επίθεση στη δυνατότητα πρόσβασης στην γνώση, την υγεία και το βιώσιμο φυσικό περιβάλλον

μπροστά σε μια καθημερινότητα χαρακωμένη από διαμεσολαβήσεις και διαχωρισμούς και γεμάτη ασχήμια και καταπίεση

μπροστά στην κρατική βαρβαρότητα και την απόπειρα ποινικοποίησης των αντιστάσεων και εγκληματοποίησης ανθρώπων που αγωνίζονται

γνωρίζουμε πως αυτή η μάχη είναι μάχη για ζωή και αξιοπρέπεια και η οργή δεν σταματά

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ  ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Continue reading →

Τα σκυλιά της δημοκρατίας γρυλίζουν…

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010, Κοζάνη. Περίπου στις 16:00 το απόγευμα παρέα 6 συντρόφων ξεκινά αφισοκόλληση στην περιοχή του κέντρου της πόλης. Ενώ σε όλη τη διάρκεια της δράσης τα πράγματα εξελίσσονταν ήρεμα, στις 18:00 δύο αυτοκίνητα, ένα της ασφάλειας και ένα περιπολικό με συνολικά τέσσερις προστάτες του πολίτη, προσεγγίζουν τα παιδιά και ζητούν να δουν τις ταυτότητές τους. Η  συνέχεια εκτυλίσσεται στο τμήμα όπου οδηγούνται για εξακρίβωση στοιχείων. Στους  5 ,και ενώ αρχικά η προσαγωγή θεωρήθηκε τυπική, ασκήθηκε από τον εισαγγελέα δίωξη για “παράνομη αφισοκόλληση και διακεκριμένες φθορές σε κάδους απορριμμάτων και καφάο της Δ.Ε.Η.” Αυτή τη στιγμή οι σύντροφοι είναι ελεύθεροι και εκκρεμεί σε βάρος τους δίκη με τις παραπάνω κατηγορίες.

Το χρονικό της κρατικής τρομοκρατίας μονοπωλεί την τοπική επικαιρότητα τους τελευταίους μήνες. Λίγο πριν το Πάσχα 2 καλλιτέχνες του δρόμου συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω να κάνουν graffiti σε τοίχο δημοτικού σχολείου. Στη συνέχεια οδηγούνται στο τμήμα όπου ειδοποιείται ο διευθυντής του σχολείου, ο οποίος ξεκάθαρα καταθέτει ότι έχει δώσει άδεια στα παιδιά να διαμορφώσουν με χρώματα τον τοίχο της αυλής. Η αστυνομία όμως ασκεί δίωξη για φθορά δημόσιας περιουσίας και έτσι τα δυο παιδιά, ο ένας 24 και ο άλλος 18 χρονών περιμένουν να δικαστούν. Στην πόλη της Κοζάνης η αστυνομία πασχίζοντας να αποδείξει ότι παράγει έργο, επιτίθεται στις ελευθερίες, μέσω μαζικών προσαγωγών και εξακριβώσεων, συνεχών ελέγχων σε οχήματα και καταστήματα και γενικότερα με την επίδειξη ισχύος σε προγραμματισμένες εξορμήσεις-ασκήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αναίτιες προσαγωγές, για 2 συνεχόμενες μέρες, δεκάδων ατόμων επειδή απλά διεκδικούσαν την επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων και απείχαν από την κατανάλωση αλλοτριωμένης διασκέδασης.

Ακόμη, η μέρα των συλλήψεων στην Κοζάνη ταυτίζεται και με αυτή της προφυλάκισης της Κωσταντίνας, της 19χρονής συντρόφισσας που κατηγορείται για συμμετοχή στη “συνομωσία πυρήνων της φωτιάς ” με μοναδικό στοιχείο, ένα  αποτύπωμά της που βρέθηκε σε σπίτι στο Χαλάνδρι. Δεν πάει πολύς καιρός επίσης από τις αναίτιες συλλήψεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατα τη διάρκεια διαδηλώσεων. Άνθρωποι όπως ο Μάριος Ζ. διώκονται και φυλακίζονται για αδικήματα που η ελληνική αστυνομία φρόντισε να στήσει ώστε να υπάγονται σε νομοσχέδια όπως ο τρομονόμος και ο κουκουλονόμος. Δεν είναι όμως μόνο αυτά…

Όπως πάντα, με πρόφαση τον πόλεμο στην «τρομοκρατία», που σκηνοθετείται άριστα από  τις μιντιακές μαριονέτες, το σύστημα δοκιμάζει να εξαντλήσει τα όρια της καταστολής (αν όντως αυτά υπάρχουν) σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας που αντιστέκεται. Ειδικά μέσα σε αυτή την συγκυρία, που η οικονομία έχει πτωχεύσει και παράλληλα με την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., το κέντρο του ενδιαφέροντος μετατοπίζεται στην συντριβή του εσωτερικού εχθρού, δημιουργώντας ένοχους και βαφτίζοντάς τους τρομοκράτες. Διαχέοντας με όλα τα μέσα την απαραίτητη τρομοΰστερία, καταστρέφει και τους τελευταίους κοινωνικούς δεσμούς, καθιστώντας τον “διπλανό” εν δυνάμει ρουφιάνο. Δημιουργώντας ψευδαισθήσεις και πλαστούς συνειρμούς απαξιώνει κάθε πολιτική έκφραση που εναντιώνεται  στην εξουσία και το κράτος. Ποινικοποιεί την τέχνη που το αντιμάχεται, φιμώνει τους αντιφρονούντες, φυλακίζει τους αγωνιστές και έχει ένοπλα τσιράκια του σε κάθε γωνία έτοιμα να στερήσουν απο όλους μας κάθε είδους ελευθερία.

Στην Κοζάνη προφασίζεται καταστροφή των καφάο της ΔΕΗ. Τι ειρωνεία…σε μια πόλη που ζει πνιγμένη στην τέφρα και τα σωματίδια από τα ορυχεία και τα φουγάρα τους. Σε μια πόλη που στις 16 Απριλίου 2010 έγινε πλουσιότερη κατά 6 τόνους διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου (FeCl3) από διαρροή σε εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος. Σε μια πόλη που θρηνεί τα παιδιά της από τον καρκίνο και τα εργατικά ατυχήματα. Ο συνήγορος του πολίτη αναφέρει ότι, “μεταξύ των παραβάσεων της ΔΕΗ είναι η παράταση της λειτουργίας των ΑΗΣ καρδιάς και Πτολεμαΐδας χωρίς εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους, η λειτουργία του ΑΗΣ αγίου Δημητρίου και των ορυχείων στην περιοχή κατά παράβαση των περιβαλλοντικών όρων, η υπέρβαση των αέριων ρύπων που προέρχονται από μεγάλες διαρροές τέφρας κ.α.”. Ποιος τολμάει λοιπόν να μιλάει για φθορά και να διώκει ανθρώπους για την ύπαρξη μιας αφίσας σε ένα καφάο της Δ.Ε.Η. όταν αυτή δηλητηριάζει κάθε στιγμή το σώμα και την ψυχή μας?

Η προσπάθεια του αδίστακτου αυτού συστήματος, μέσα από την οικονομική εξαθλίωση, την καταπίεση, την άμεση και έμμεση χειραγώγηση, να δημιουργήσει δούλους δέν έχει στεφθεί ακόμη με επιτυχία. Βόμβες μεγάλης καταστροφικής ισχύος γι’ αυτούς όπως η αλληλεγγύη, η αντιπληροφόρηση μα πάνω απ’ όλα οι λεύτερες συνειδήσεις των ανθρώπων με αξιοπρέπεια, θα συνεχίζουν να κλονίζουν τα ήδη ραγισμένα θεμέλια της εξουσίας τους…

Η καταστολή δεν μας φοβίζει, μας εξοργίζει

Λευτεριά στους 6 διωκόμενους για την υπόθεση του επαναστατικού αγώνα

αλληλεγγύη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

Το βράδυ της 25ης Ιουνίου 2005 συλλαμβάνεται ο Βασίλης Καραλευθερης και οδηγείται στο Α.Τ πτολεμαιδας με την κατηγορία κατοχής μικροποσότητας χασίς. Παρότι δε βρέθηκε κάτι πάνω του, οι μπάτσοι αποφασίζουν την κράτηση του στο τμήμα Λίγες ώρες αργότερα βρίσκεται απανθρακωμένος στο κελί του… Οι αρχές αποδίδουν το θάνατό του σε αυτοκτονία.. Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρασε από  δυο σωματικούς ελέγχους ,όποτε δε θα μπορούσε να αυτοπυρποληθεί ,όπως ισχυρίζονται οι μπάτσοι. Ένας άνθρωπος 36 ετών οδηγήθηκε, λοιπόν, για απλό έλεγχο στο Τμήμα και παρελήφθη νεκρός από την οικογένειά του.

Ο ένας μπάτσος ,εκ των 7 εμπλεκόμενων που κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία,, «τιμωρήθηκε» σε 18 μήνες με αναστολή .Τόσο κόστισε η ζωή του Βασίλη για τη δικαιοσύνη …

Μετά το θάνατο του Βασίλη Καραλευθέρη υπήρξε πλήθος αντιδράσεων και παρεμβάσεων από αναρχικούς/ες – αντιεξουσιαστές/στριες και άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, καταγγέλλοντας και αναδεικνύοντας τη δολοφονία, στη τοπική κοινωνία με συνθήματα και μοίρασμα κειμένων. Μετά το τέλος μιας απ’ αυτών, δυο σύντροφοι προσάγονται στο τμήμα  κατά την αποχώρησή τους , για εξακρίβωση στοιχείων, προφανώς επειδή οι μπάτσοι  εξοργίστηκαν από την ανάδειξη του γεγονότος.

Βέβαια η ανάδειξη της δολοφονίας, ως δολοφονία, και όχι  ως «τυχαίο γεγονός» ενόχλησε τον εισαγγελέα, και όλους όσους ήθελαν να μεθοδεύσουν την αθώωση των υπεύθυνων μπάτσων . Λίγους μήνες αργότερα οι δυο σύντροφοι που  προσήχθησαν, οδηγούνται στο δικαστήριο, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της «πρόκλησης και  διέγερσης  σε διάπραξη κακουργήματος», μια κατηγορία που κατά τη γνώμη τους προκύπτει  από φέιγ -βολάν , (τα οποία προυπήρχαν  ριγμένα στην πόλη πριν από την παρουσία των κατηγορουμένων  εκεί),  το περιεχόμενο των οποίων θεωρήθηκε προκλητικό από τους μπάτσους  και  τον εισαγγελέα . Πραγματοποιείται η δίκη τους  ,στην οποία κρίνονται αθώοι .Ο εισαγγελέας όμως εξαντλώντας την εκδικητικότητα του ,ασκεί έφεση στην αθωωτική απόφαση και ορίζεται καινούρια δικάσιμος για την Τρίτη 2 Μαρτίου για να εκδικαστεί η υπόθεση, εκ νέου, παρότι αθωώθηκαν πρωτόδικα -πράγμα πρωτοφανές για τα δικαστικά δεδομένα πανελλαδικώς !

Για μια υπόθεση  λοιπόν πολύ ξεκάθαρη, η αστική δικαιοσύνη εκτονώνει  την αυστηρότητα της στα πρόσωπα των δυο συντρόφων, ενώ είχε ήδη φροντίσει για τη κάλυψη των μπάτσων που ευθύνονται για το θάνατο του Καραλευθερη .

Για άλλη μια φορά οι θύτες παρουσιάζονται ως θύματα. Επιχειρούν να εκφοβίσουν ,  με συλλήψεις και δίκες , απαιτώντας με θράσος  να μην υπάρχουν αντιδράσεις στα εγκλήματά τους !Προσπαθούν  σήμερα να ποινικοποιήσουν ένα σύνθημα, αύριο το λόγο, την πρόθεση  και ίσως τη σκέψη…

Είναι τα ίδια θύματα που πυροβόλησαν τον 15χρονο Γρηγορόπουλο και μίλησαν για «εξοστρακισμό».

Είναι τα ίδια θύματα που δολοφόνησαν μετανάστη στο Βύρωνα ,και μίλησαν για «επιτυχία της ελληνικής αστυνομίας ».

Είναι τα θύματα που έκαψαν έναν αθώο ,στο τμήμα και μίλησαν για «τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό».

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

Συνέλευση αναρχικών – αντιεξουσιαστών/τριών σε Κοζάνη & Πτολεμαιδα

ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ

Πέρυσι η ελληνική δημοκρατία δολοφόνησε εν ψυχρώ ένα 16χρονο παιδί. Φέτος “δακρύζει” για το περιστατικό και προσπαθεί να πείσει ότι λυπάται. Ο ίδιος ο θύτης δηλαδή αυτοαθωώνεται και προβάλλει μάλιστα τον εαυτό του όχι μόνο ως εγγυητή της διαφύλαξης της μνήμης του Αλέξανδρου, αλλά και ως εξουσιοδοτημένο εκφραστή του κοινού αισθήματος. Χαράσσει το όριο στην γραμμή της “νομιμότητας” -που η ίδια φυσικά μετατοπίζει καθημερινά όπως την βολεύει: καθάροντας τα εγκλήματά της, κουκουλώνοντας οικονομικά σκάνδαλα, εξοπλίζοντας τον φονικό κατασταλτικό και δικαστικό της μηχανισμό, διασπέρνοντας ψευδείς ειδήσεις και φυτεύοντας τον φόβο στα μυαλά μας. Επαναλαμβάνει επίμονα και διαχέει τον λόγο της μέχρι να καταφέρει να κάνει και τον τελευταίο υπήκοο να σκέφτεται, να μιλάει και να συμπεριφέρεται όπως του υπαγορεύει η ίδια.

Γι΄ αυτό έχει επιδοθεί σε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον όλων όσων αντιστέκονται και τολμούν να ορθώνουν το ανάστημά τους εναντίον της. Καπηλεύεται μάλιστα την μνήμη του Αλέξανδρου, επιχειρώντας να επιβάλλει την απόλυτη κυριαρχία της –χουντικής έμπνευσης παρά το σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο της. Η προπαγάνδα των τελευταίων εβδομάδων αναφορικά με το δόγμα της “μηδενικής ανοχής” είναι απλά η συνέχεια της οργανωμένης επίθεσης εναντίον φυσικών προσώπων και πολιτικών χώρων που δεν την προσκυνούν.

Το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στις 5μμ κρατικές τρομοκρατικές ομάδες (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ κλπ) εισέβαλλαν στο αυτοοργανωμένο στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι. Τα 22 άτομα που εκείνη την στιγμή βρίσκονταν στο χώρο οδηγήθηκαν βίαια στην ΓΑΔΑ και στα πλαίσια μιας προσπάθειας δημιουργίας κλίματος τρομοϋστερίας και εντυπώσεων, κατηγορούνται για κατασκευή εκρηκτικών υλών. Αντανακλαστικά δεκάδες άτομα από την ευρύτερη περιοχή συγκεντρώθηκαν και κατέλαβαν το δημαρχείο Κερατσινιού στεκούμενοι αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες συντρόφους τους. Στη συνέχεια πολυάριθμες δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλλαν στο κατειλημμένο δημαρχείο κ συνέλαβαν τα 41 άτομα  τα οποία κατηγορούνται για 6 πλημμελήματα.

Συνολικά το βράδυ του Σαββάτου στην Αθήνα γίνανε 162 προσαγωγές 74 εκ των οποίων είναι συλλήψεις. Το ίδιο βράδυ στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται άρση του ασύλου όταν 2 διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν αιφνιδιαστικά στο ΑΠΘ και συνέλαβαν 7 άτομα που διέπρατταν το αδίκημα να κάθονται στον προαύλιο χώρο.

Την επόμενη μέρα, όπως και κάθε μέρα, η ΕΛΑΣ δείχνει το ανθρώπινο και δημοκρατικό της πρόσωπο. Συγκεκριμένα στην Αθήνα η ομάδα Δ σε μια προσπάθεια να ”προστατεύσει” τους πολίτες  επιτίθεται απροκάλυπτα σε μπλοκ του ΕΕΚ και παρασέρνει όποιον βρεθεί μπροστά της με αποτέλεσμα μια γυναίκα βαριά τραυματισμένη. Παράλληλα το στέκι μεταναστών δέχεται επίθεση από  άνδρες των ΜΑΤ με ρήψη δακρυγόνων. Ο απολογισμός των συλλήψεων ανέρχεται στους 25. Την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη η πορεία χτυπήθηκε με χημικά με αποτέλεσμα να διασπαστεί ο κόσμος και να εγκλωβιστούν κομμάτια της πορείας κοντά στο Υπουργείο Μακεδονίας. Από τις 300 περίπου προσαγωγές που πραγματοποιήθηκαν πρόεκυψαν 4 συλλήψεις. Στα Γιάννενα εισβάλουν μπάτσοι παραβιάζοντας την είσοδο του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου και έκαναν εξακρίβωση στοιχείων στα άτομα που βρισκόταν στο χώρο.

Η βίαιη εισβολή των ειδικών δυνάμεων της ΕΛΑΣ σε πολιτικούς χώρους, οι προληπτικές προσαγωγές-συλλήψεις, η άρση του ασύλου αποτελούν την πιο ξεκάθαρη απόδειξη του ζοφερού μέλλοντος που μας επιφυλάσσει το κράτος. Η κρατική τρομοκρατία, με την επιχείρηση των δυνάμεων της αστυνομίας εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών χώρων, τις βίαιες προσαγωγές-συλλήψεις των συντρόφων και συντροφισσών μας ξεδιπλώθηκε σε πλήρη ανάπτυξη. Η δίωξη όσων αντιστέκονται έμπρακτα στην πραγματικότητα αποκαλύπτει το φασιστικό τους πρόσωπο πίσω από το σοσιαλδημοκρατικό τους προσωπείο. Η σχεδόν βέβαιη ενεργοποίηση μάλιστα του αντιτρομοκρατικού νόμου για τους συλληφθέντες δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο για παρερμηνείες: η χούντα δεν τελείωσε το 73…

Οι δεκάδες κρατικές δολοφονίες –όπως και αυτή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου- θα πρέπει να τυλίγονται με ένα πέπλο σιωπής… Όποιος και όποια αντισταθεί θα διώκεται βίαια και ανελέητα…

Γι αυτο…

Καταλαμβάνουμε το δημαρχείο της πόλης

Αντιστεκόμαστε στο χυδαίο κρατικό μηχανισμό που με την τόσο επιδέξια τρομολαγνεία του στοχοποιει έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο

Απαντάμε στην κτηνώδη καταστολή των ορδών του Χρυσοχοϊδη

Όποιος επικροτεί τα όσα συμβαίνουν έχει σαφώς επιλέξει στρατόπεδο και θα μας βρει απέναντί του.

Όποιος νομίζει ότι δεν τον αφορούν και πιστεύει ότι μπορεί να παραμένει αδρανής έχει αφήσει τις ζωές ολονών μας αλλά και την ίδια την δικιά του ζωή έρμαιο στα χέρια δολοφόνων.

Όποιος πείθεται από την κρατική προπαγάνδα και αναμασά τον λόγο της κυριαρχίας, θα σκέφτεται και θα ζει για πάντα ως κυριαρχούμενος και υποτελής

Κι όποιος σφαλίσει τα μάτια στην επίθεση που εξαπολύεται εναντίον κάθε ελεύθερα σκεπτόμενου αγωνιστή, θα ξυπνήσει μια μέρα σε έναν κόσμο ματοβαμμένο και έρημο.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ «ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ» ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Συνέλευση κατάληψης δημαρχείου Κοζάνης